Atomski zdesna
Atomski zdesna i atomski sleva bile su naredbe tokom pešadijske …
VELIKI JUBILEJ MITROVAČKOG FK "RADNIČKI"
Prvih sto godinaU mitrovačkom industrijskom naselju „Hesna“ pre tačno 100 godina, 15. aprila 1922. godine osnovan je Sport klub „Radnički“ kao jedan od najstarijih fudbalskih klubova bogate sportske tradicije na ovim prostorima. Klub u crvenim dresovima u periodu između dva svetska rata u najvećoj meri okupljao je pripadnike tadašnje nemačke omladine, pošto je nemačko stanovništvo činilo većinu ovog dela grada nastalog početkom XIX veka. Stanovnici „Hesne“ uglavnom su radili u čuvenoj gradskoj fabrici za preradu drveta „Mitrošper“.
Među osnivačima ovog mitrovačkog kluba najvažniju ulogu imali su Ivan Konrad, Jozef Kleininger, Johan Mike, Ivica Mikulčić i Čeda Obradović. Fudbalski klub koji je danas na pragu srpske fudbalske elite od prvih godina svog osnivanja važio je za dobro organizovan i kvalitetan sportski kolektiv. U vreme Kraljevine Jugoslavije „Radnički“ je u dva navrata bio prvak mitrovačke grupe drugog razreda novosadskog nogometnog podsaveza 1931/32. i 1933/34. godine. Klub iz mitrovačke „Hesne“ bio je i pobednik Kupa radničkih sportskih klubova Kraljevine Jugoslavije za 1936. godinu. Krajem tridesetih godina prošlog veka na stadionu „Radničkog“ izgrađena je savremena klupska infrastruktura koja je podrazumevala novo ograđeno igralište sa svlačionicom snabdevenom vodom i strujom. Zabeleženo je da su u klupskoj upravi tog vremena radila po dva sekretara i blagajnika, ekonom, čuvar igrališta i druga službena lica. Interesantan je podatak da je u fudbalskom prvenstvu 1938/39. godine uspešan i složan tim „Radničkog“ činilo devet Nemaca i dvoje Mađara, uz predsednika kluba, Srbina Veljka Mošorinca. Klub iz mitrovačkog radničkog naselja i njegovi navijači u međuratnom periodu često su bivali u nemilosti zvaničnih vlasti Kraljevine Jugoslavije, pa je rad kluba u više navrata zabranjivan.
Posle Drugog svetskog rata „Radnički“ ponovo postaje omiljeno mesto okupljanja „Hesneraca“ i drugih ljubitelja fudbala u gradu na Savi, tako da su svi takmičarski pogoni ovog kluba konstantno okupljali veliki broj članova. Pedesetih i šezdesetih godina sada već prošlog veka FK „Radnički“ bio je stabilan učesnik sremske, međuopštinske i opštinske fudbalske lige. Često ograničenih i neadekvatnih izvora finansiranja, klub je uspevao da ostvari zapažene rezultate i iznedri mnoštvo kvalitetnih igrača. Sremska liga osvajana je tri puta, 1956/57., 1965/66. i 1988/89. godine. Nakon što je drugi put osvojio Sremsku ligu FK „Radnički“ 1966/67. godine postaje prvak Vojvođanske lige i ostvaruje plasman u tadašnju treću – Srpsku ligu jugoslovenskog fudbalskog prvenstva – grupa Sever. T okom sedamdesetih i osamdesetih godina „Radnički“ uspešno nastupa u Sremskoj i Novosadsko – sremskoj fudbalskoj ligi. U više navrata klub je trijumfovao u opštinskim i međuopštinskim ligama.
Krajem devedesetih godina mlađa generacija mitrovačkih „Hesneraca“ udahnula je novi život omiljenom klubu. Radilo se na boljoj organizaciji, obezbeđivanju stabilnijeg finansiranja i očuvanju prepoznatljivog fudbalskog „šmeka“ u ovom delu grada. Klub se u to vreme takmičio najpre u Vojvođanskoj ligi – Zapad, da bi vremenom preko Srpske lige – grupa Vojvodina došao do sadašnjeg drugoligaškog statusa, sa mogućnošću da se izbori za superligaški takmičarski rang. Na fudbalskoj mapi Sremske Mitrovice „Radnički“ je poslednjih godina dominantan klub. Treći put u svojoj istoriji, 2010. godine osvojio je Kup Srema. Kup Vojvodine osvojen je 2013. godine, kada je igrana i šesnaestina finala Kupa Srbije. Danas je „Radnički“ profesionalni fudbalski klub koji je svojom organizacijom i ambicijama prevazišao lokalne okvire. Njegove klupske boje brani selekcija kvalitetnih igrača sa područja Sremske Mitrovice i okoline, ali i provereno dobri igrači iz cele Srbije i inostranstva. Među istaknutijim pojedincima koji su ostavili trag na travnatom tepihu stadiona na „Hesni“, pored osnivača kluba možemo pomenuti Franju Barta i članove ove porodice, braću Perge, Čajka, Franju Hornunga, Dragana Ognjanovića, Ratomira – Brnju Kopčića, Josipa Osvalda, Vranu, Šerifa, Zorku i mnoge druge čija imena i nadimke istinski „Hesnerci“ nikad neće zaboraviti.
U klubu je oduvek važilo pravilo da su kapije „Radničkog“ uvek bile širom otvorene za sve igrače, članove kluba, navijače i dobronamerne ljude koje povezuje ljubav prema sportu i fudbalskoj magiji ovog kluba.
Dejan Mostarlić